stosunki produkcji

Encyklopedia PWN

podstawowe segmenty struktury społecznej, wielkie grupy i zbiorowości charakteryzujące się tym, że: przynależność do nich jest względnie trwała (przekazywana z rodziców na dzieci) i wynika z posiadania cech społecznych nie związanych z czynnikami biologicznymi i genetyką; cechuje je wewnętrzna zwartość, ale występują między nimi wyraźne dystanse społeczne i bariery; są usytuowane względem siebie w relacjach wyższości–niższości; struktura klasowa ma postać hierarchiczną: klasy uprzywilejowane mają wyższy standard materialny i poziom konsumpcji, uzyskują wyższe dochody, mają korzystniejszą pozycję rynkową.

Polska. Gospodarka. Handel zagraniczny.

spółdzielnie rolnicze,

formy spółdzielni działających w środowisku wiejskim od poł. XIX w. związanych zwłaszcza z zaopatrzeniem i zbytem, przetwórstwem płodów rolnych, usługami roln., produkcją rolną, działalnością oszczędnościowo-pożyczkową;

chłopi,

drobni wytwórcy rolni, produkujący wraz z rodziną przede wszystkim w celu zaspokojenia własnych potrzeb materialnych i kult.; w szerszym znaczeniu również bezrolna ludność wsi, utrzymująca się gł. z rolnictwa;

Churchill

[czə̣:^rczıl]